Namulat ako at nagyo'y nag-iisa Pagkatapos ng ulan Bagama't nakalipas na ang mga Sandali Ay nagmumuni
kung ako'y nagwagi Pinipilit mang sabihin na ito'y wala Sa akin Ngunit bakit hanggang ngayon, Nagdurugo pa rin
Sa
kanya pa rin babalik, sigaw ng Damdamin Sa kanya pa rin sasaya bulong ng Puso ko Kung buhay pa ang alaala ng ating Nakaraan Ang
pagmamahal at panahon alay pa Rin sa kanya
At sa hating gabi ay nag-iisa na lang Ay minamasdan ang larawan mo At
ngayo'y bumalik nang siya'y Kapiling pa Alaala ng buong magdamag Kung sakali mang isipin na ito'y Wala sa akin Sana'y
dinggin ang tinig kong nag- Iisip pa rin
Ang pagmamahal at panahon alay pa Rin Sa kanya, sa kanya, sa kanya,
hah ooh Sa kanya
|